Een Interview met David Bohm, Nederlands Deel 4

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=4iWcpBSwWWQ&feature=relmfu[/youtube]

 

Bohm: Het is moeilijk om hem precies te begrijpen. Ik denk dat hij zou zeggen dat dit soort van speculatie geen zin heeft. Hij zou het zien als een vorm van speculatie die niet is gebonden aan een experimenteel feit. Ik weet het niet.

Maar ik voel dat het belangrijk is om het begrijpelijk te maken, maar ook om de verbinding te tonen tussen dit en het hele scala aan experimenten in andere gebieden.

Interviewer: Maar in feite is er geen verschil is tussen uw visie en de klassieke visie van de kwantummechanica (de Niels Bohr’s visie van de kwantum mechanica) in de experimentele voorspellingen?

Bohm: Nee, ze geven dezelfde experimentele voorspellingen. Maar ik denk dat een experimentele voorspelling slechts één van de functies is van een theorie. Het stelt je in staat om te begrijpen wat er gaande is.

Interviewer: Maar dan, als het grote publiek wordt gepresenteerd met uw opvattingen over het heelal, is het vaak gebaseerd is op uw interpretatie van de kwantummechanica, denkt u dat het algemene publiek erkent dat het een soort van minderheid van interpretatie is.

Bohm: Nou, ik weet het niet, het is moeilijk voor mij om te weten. Maar ik denk dat de reden dat de andere interpretatie niet algemeen bekend is omdat het niet begrijpelijk is. Het is zo abstract en moeilijk dat ze echt niet kunnen begrijpen wat er staat. Ik denk dat deze interpretatie de hele zaak beter toegankelijk zal maken voor meer mensen en misschien ook de aansluiting tonen van verschillende gebieden.

Ik zou zeggen dat het ding dat de klassieke natuurkunde maakt niet alleen de vorm van Newton de wet is, maar wat je zegt over de krachten, als je zegt dat ze dit kenmerk van informatie zijn, dat verandert het.

Ik ga een geheel niet-klassiek concept introduceren. Dat is de activiteit van informatie. Dat het fundamenteel bijdraagt aan de eigenschappen van de substantie. Zie je, het feit dat je nog steeds denkt aan een deeltje wil niet zeggen dat het klassiek is.

Interviewer: Maar in zekere zin is uw visie meer klassiek dan de Bohr visie.

Bohm: Het lijkt meer op de klassieke ja, het lijkt meer op de klassieke, maar het is ook heel anders.

Interviewer: Dus je zou kunnen zeggen dat het de klassieke wereld visie is, maar met de toevoeging van informatie.

Bohm: Wel, ook een aantal andere dingen zijn toegevoegd (waar ik nog niet op ingegaan ben) maar ik denk dat als je het concept zo veel verandert, dan is het niet juist om te spreken van klassiek. Ik denk dat het belangrijkste punt is, het is moeilijk te zeggen, het belangrijkste punt zou zijn of we de golffunctie willen nemen als de gehele beschrijving of niet. Ik voeg dit deeltje toe en zeg, de golffunctie als de betekenis van informatie die inwerkt op het deeltje.

Interviewer: Misschien moet u de golffunctie uitleggen.

Bohm: Ja, deze golffunctie is een wiskundige representatie van het veld van informatie. In het geval van een deeltje, is het als een golf maar het is een golf die handelt overeenkomstig de vorm en niet overeenkomstig de intensiteit. Met veel deeltjes is het ingewikkelder.

Interviewer: En in de Bohr interpretatie van de atoomfysica, zou hij zeggen dat de golffunctie gewoon iets is dat we bedenken om te beschrijven …

Bohm: We bedenken het. Bohr noemde het een algoritme voor het berekenen van experimentele resultaten in het verschijnsel. De golffunctie is deel van een algoritme.
Weet je wat een algoritme is?

Interviewer: Een manier van berekenen.

Bohm: Een manier van berekenen, ja.

Interviewer: En niet meer dan dat?

Bohm: En niet meer dan dat. Nu, Neumann zei sommige dingen een beetje anders,
dat de golffunctie een complete beschrijving is van de quantum realiteit. Nu is het niet duidelijk of Bohr ooit sprak van een quantum werkelijkheid, omdat hij alleen sprak over het hele fenomeen.

Interviewer: Maar dan, in uw interpretatie is het zeer belangrijk dat de golffunctie niet alleen onderdeel is van onze beschrijving, maar een deel van …

Bohm: Wij beschouwen het als een deel van de werkelijkheid. Wij maken een analogie met de maatschappij. Eén visie zou zijn als we zeggen dat de samenleving bestaat uit een heleboel mensen waarvan je ziet dat ze met elkaar verbonden zijn.

Maar een andere visie is om te zeggen dat ze met elkaar verbonden zijn door informatie-uitwisseling. Dat is van cruciaal belang, zonder dat zou de samenleving instorten. Dus ik zeg dat het deel uitmaakt van de realiteit van de samenleving.

Interviewer: Kunt u ingaan op uw mening over de maatschappelijke analogie. Hoe is uw kijk op de wereld, als je een beschrijving geeft van de menselijke affaires in de maatschappij.

Bohm: Als je aan de samenleving denkt, als je het vergelijkt, kan ieder individu proberen om zijn eigen pool van informatie te volgen wat leidt tot chaos. Of mensen kunnen proberen om samen te bewegen met een gemeenschappelijke pool.

Natuurlijk kun je pogen om de pool op te leggen, maar dat zou kunnen leiden tot een conflict met de pools die er al zijn. Ik denk dat het van essentieel belang is om samenhang en orde en harmonie te hebben, dat de hele maatschappij samen gaat met een gemeenschappelijke pool van informatie. Net zoals de balletdanser. Wat niet wordt opgelegd. Maar wat wordt bepaald door uitwisseling en dialoog.

Interviewer: Denkt u dat we die richting ingaan?

Bohm: Potentieel wel, we zullen wel moeten. Sommige mensen wel, maar de algemene trend is nog niet zo heel ver. Omdat alles is onderverdeeld in naties en religies en andere vormen van groepen die zich gedragen alsof ze waar onafhankelijk te zijn, wanneer ze dat niet zijn. Dus mensen zullen alles op moeten geven en misschien vinden ze dat moeilijk. Om te gaan met het ecologische probleem, ik denk dat mensen een groot deel van dat zullen moeten op geven.

Interviewer: Dus u verplaatst het accent van de persoon als individual, het opgedeelde part, naar de informatie stroom, het informatie veld van de maatschappij.

Bohm: Ja, dat klopt. Maar ik zou zeggen dat elk individu het hele informatie veld van de maatschappij bevat, ieder op zijn eigen manier.

Interviewer: Hoe?

Bohm: Nou, het is in zijn geest, in zijn brein. Bijna alles wat je weet komt van de maatschappij. Zowel informatie als desinformatie. Het bepaalt wat je doet.

Interviewer: Maar je moet boeken lezen om de informatie te krijgen.

Bohm: Ja, maar dat komt van de samenleving. Boeken zijn onderdeel van de maatschappij, anders zouden ze niet bestaan. Dus ik zeg dat het individu wordt gevormd uit de samenleving, maar de individuen samen vormen de samenleving.
Nu, het individu moet de vrijheid hebben om te kijken naar alle informatie en vast te stellen op zijn eigen manier of het klopt of niet. Maar uiteindelijk moet hij deel uitmaken van de samenleving. We noemen het de cultuur als je wilt.

We hebben zo veel verschillende individuen, ieder met zijn eigen visie, en verschillende groepen, elk met hun eigen visie, komen in botsing. We moeten in staat zijn om erover te praten, in dialoog, elkaars visie te overwegen, er naar kijken, kalm. Zo dat een ieder kan kijken naar al de visies. Elk individu, als hij beschikt over alle standpunten dan ziet hij het geheel. Hij is het niet noodzakelijk met ze eens, maar daaruit kan een gezamelijke pool van informatie ontstaan die de society kan leiden.

Interviewer: En als u zegt dat elk individu in zichzelf de hele menselijke ervaring of kennis heeft, hoe komt dat dan daar?

Bohm: Op veel manieren. In de eerste plaats door osmose. Ze pikken het op, van familie, van vrienden, van school, wat je leest, wat je ziet op televisie. Vooral door televisie. En misschien is het ook wel ingebouwd, een soort van instinct. En er kunnen verborgen connecties zijn, die we niet kennen, maar impliciet bevat iedereen het geheel. Het is als een hologram dat het geheel bevat, maar niet in alle details.

Interviewer: En het hologram is ..

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 5

<-Vertalingen

 

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *